ShinobisPath

Akkan

Administrator

Dołączył: 2019-02-07

Liczba postów: 7

Ludzie Świata

Społeczeństwo:

Ze względu na brak łatwego dostępu do edukacji, ludzie często są bardzo prości, wręcz zacofani. Brak zdolności czytania czy pisania jest powszednim problemem. Dopiero osady oferują łatwiejszy dostęp do nauki, na co też niewielu stać. Nauka przyjmuje formę indywidualną, prowadzoną przez członków rodziny bądź wynajęte osoby z zewnątrz. Ninja kształci się podobnie, przekazując go zaufanemu krewnemu lub innemu członkowi Rodu. Kobiety zazwyczaj mają niższy stopień uprzywilejowania niż mężczyźni (reguła ta nie dotyczy Kunoichi, które traktowane są na równi), nie są jednak traktowane przedmiotowo czy poniżane. Przez wzgląd na otwarte granice i łatwy dostęp do podróży, społeczeństwo jest dość otwarte na zachowania nie wpasowujące się w kanon kulturowy danej osady. Ninja są szanowani i poważani, ale i w wielu miejscach wzbudzają strach. Ludzie są przyzwyczajeni do obecności użytkowników Ninpou, którzy w przeważającej części zajmują się ochroną zwykłych mieszkańców wiosek. Młode pokolenie zostało wychowane na wojnach, co mocno wpłynęło na postrzeganie świata, jak i wychowanie najmłodszych. Przy wojnach Ninja zawsze najbardziej cierpią zwykli ludzie. Jeśli chodzi o kwestię zatrudnienia, jest to zależne od położenia wioski (czy też osady), bądź urodzenia. Sklepy, cechy, czy urzędy zazwyczaj są dziedziczne. Rzadko zdarza się, żeby osoba dziedzicząca daną posadę nie została na nią przyjęta, chyba że uważa się ją za nieodpowiednią, bądź rodzic odmówił dziecku przejęcia jego roli. Zwykli ludzie mogą służyć w wojsku. Każdy ród, nawet szczep, ma swoją regularną, przeszkoloną armię. Wynika to z faktu, że przeszkolenie zwykłego człowieka jest krótsze i tańsze niż szkolenie Ninja. Należy zaznaczyć, że zwykli ludzie stanowią znaczną większość nad użytkownikami chakry. Warto ten fakt uwzględnić przy wprowadzaniu przeciwników na misjach.

Poziom technologii:

Krótko rzecz ujmując, w wielu kwestiach świat na forum jest bardziej prymitywny niż świat przedstawiony w Naruto. Uniwersum jest w klimatach feudalnej Japonii. Elektryczność i wygody tamtejszego świata nie istnieją. Prysznice i wanny zastępowane są baliami z wodą i publicznymi łaźniami, lodówki zastępują spiżarnie, a o telewizji czy radiu nikt nawet nie myśli. Prace domowe wymagają fizycznego wysiłku, na przykład używania tarki do mycia ubrań, a także prostych narzędzi. Kanalizacja i ścieki nie istnieją. Woda pobierana jest wiadrami ze studni, a domowych nieczystości pozbywa się samodzielnie. Nie jest to tak prymitywne jak wyrzucanie na ulicę - zakopuje się je w ziemi albo używa jako nawozu. W razie czego można też skorzystać z wielu publicznych wychodków. Papier toaletowy jest jednak, całe szczęście, dostępny pośród ludzi wszelkiego stanu materialnego. Osiągnięcia medycyny stoją jednak na mniej więcej podobnym poziomie, co w “Naruto”. Nie znane są oczywiście sztuczne środki odkażające (spokojnie, mydło jest powszechne), detergenty i szeroko pojęta chemia. Wszystko pochodzi z natury - z roślin czy zwierząt. Kulinaria opierają się na piecykach żeliwnych i paleniskach. Ważnym elementem kuchni są też ogólnodostępne przyprawy. Wszystko robione jest ręcznie, z broniami włącznie. Te metalowe są wykuwane przez odpowiednio przeszkolonych płatnerzy. Zbroje są różne - od płytowych w przypadku samurajów, przez lekkie skórzane, aż po pojedyncze elementy rynsztunku pokroju ochraniaczy. Mówiąc o militariach, trzeba wspomnieć o maszynach wojennych. Praktycznie nie istnieją. Po co komu maszyna miotająca kamień, skoro Ninja może ten kamień rozwalić w moment? Jeśli jednak jakieś się pojawiają, to są to zazwyczaj katapulty czy balisty, jednak tajniki ich tworzenia posiada Ród Ayatsuri. Bronie mniejszego kalibru to broń biała (miecze, włócznie, łańcuchy), dystansowa (łuki, kusze, shuriken) albo niekonwencjonalna (notki wybuchowe, oślepiające, bombki, żyłki). Podróże odbywają się za pomocą koni, wozów z końmi, piechotą lub statkami. O bezpieczeństwo podróżnych dbają regularne patrole straży albo najemnicy, którzy za drobną opłatą obronią dobytku przed różnymi zbójcami. Przestępczość niezorganizowana to proste złodziejaszki i oszuści, czasem jakiś groźny Nukenin. Zorganizowana to lokalne gangi ale i mafie. W Shigashi no Kibo, jednym z kupieckich miast, mają siedzibę trzy największe. Mówiąc o technologii, nie można zapomnieć o Ayatsuri. Ród ten opiera się na lalkach - skomplikowanych mechanicznych broniach, korzystających w walce z wielu sztuczek wynikających z ich budowy i włożonych w nich mechanizmów. Ayatsuri są także pionierami najnowszych usprawnień i wynalazcami. Zazwyczaj wszystko, co nowe, pierw pojawia się u nich.

Religia:

W świecie tym wyznawany jest shintoizm, czyli “droga bogów”. W religii tej brane są pod uwagę bóstwa z mitologii japońskiej, które są powszechnie znane. Każda prowincja ma swojego głównego opiekuna, główne bóstwo. Świątynie głównych bóstw panteonu, takie jak Amaterasu, Siedmiu Bogów Szczęścia, czy Watatsumiego znaleźć można w każdej prowincji. Prócz nich znajdują się świątynie bóstw głównych, czy kapliczki pomniejszych bogów. Popularne obrządki sprawiają, że w domach często stawia się ołtarzyk shintō nazywany kamidana (półka bogów rodziny) lub senzodana (półka przodków). Często wiesza się nań talizmany przyniesione z pobliskiego chramu lub z pielgrzymek do świątyń. Układa się dewocjonalia oraz przedmioty należące do wybitnych przodków i krewnych, tabliczki z ich imionami, a także oferuje się bogom dary w postaci ryżu, wody, soli czy ryby. Modlitwa przed kaplicami, czy też w prywatnych kamidanach, wygląda następująco: należy stanąć przed ołtarzem, ukłonić się, kilka razy klasnąć i wygłosić swoje życzenie czy podziękowanie. W shintoizmie nie istnieją żadne konkretne formułki religijne. Shintoizm ma podstawy animistyczne, ludzie wierzą w rzeczy takie jak zjawiska pogodowe czy miejsca geograficzne. Wznoszenie modłów do kamienia, sarny czy góry nie jest szczególnym dziwactwem. Wiara jest głęboko zakorzeniona w ludziach, ale brak jej fanatyzmu. Więcej o danych religiach w konkretnych prowincjach można przeczytać w tematach im odpowiadających.

Ubrania:

Ludzie noszą się różnie, w zależności od klimatu prowincji i własnych upodobań. Najczęściej są to odzienia typowo japońskie, jak na przykład kimona. Materiały są ograniczone do tych naturalnych i podstawowych stopów metali. Przede wszystkim nowoczesne materiały, jak guma, poliester, tytan czy inne zaawansowane metale, nie istnieją. Okulary i kolorowe szkło wymyślono stosunkowo niedawno, ale rozpowszechniły się szybko i dotarły do każdej prowincji. Kolejną kwestią jest forma strojów. Garnitury i tego typu odzienie nie istnieją, eleganckie stroje to przeważnie albo kimona (męskie/kobiece) albo suknie. Nie jest to jednak reguła, własny strój również może być postrzegany jako uroczysty. Niedopuszczalne są zamki błyskawiczne, mogą występować z kolei koszulki, bluzy i proste spodnie. Z zastrzeżeniem, że nie mogą zawierać żadnych nadruków czy innych nowoczesnych udziwnień. Do ubioru postaci podchodzi się w miarę swobodnie, z pamiętaniem o powyższych wskazaniach i ograniczeniach.

Osady i wioski:

Dwie podstawowe komórki społeczeństwa w prowincji. Wioski są to niewielkie zbiorowiska ludzi, najczęściej zajmujących się rolą i prostymi pracami, w zależności od potrzeb lokalnych i prowincji. Przykładowo w wiosce umiejscowionej przy kamieniołomach, duża część mieszkańców będzie pracować właśnie tam. Dodatkowo kultura wiosek jest nieco inna od większych osad. Mają swoje lokalne, niewielkie święta, często poświęcone pomniejszym bogom, czasami czczonymi jedynie w owych wioskach. Brakuje w nich bardziej konkretnych zakładów rzemieślniczych czy innych budynków użyteczności publicznej, ale w wielu można znaleźć zajazdy albo oberże. Najczęściej połączone ze szlakami niewielkimi odnogami bądź siecią węższych dróg.

Osady są znacznie większe. Mogą mieć nawet do kilku tysięcy mieszkańców, nie ma maksymalnej granicy. Charakteryzują się przede wszystkim rozmiarem, ale i ogromną ilością wszelkiego rodzaju zakładów, których brakuje w mniejszych wioskach. Rzemieślnicy, kowale, profesjonalna pomoc medyczna, nawet do kilkunastu karczm, zajazdów i oberż, pijalnie herbaty, targi... Można w nich znaleźć bardzo dużo. Są to główne cele karawan kupieckich, gdzie można bardzo łatwo opchnąć towary. Osady są bardzo dobrze pilnowane przez wyszkolone straże. Często wokoło buduje się palisady i umocnienia przypominające mury. Ale tam, gdzie zarobek, zaczynają zbiegać się bardziej zorganizowane grupy rzezimieszków, złodziei i wszelkiego rodzaju elementu poza społeczeństwem.

Przepływ informacji i prawo:

Swobodny i szybki przepływ informacji jest sporym problemem czasów w których osadzona jest akcja forum. Bez nowoczesnych form komunikacji trzeba polegać na innych rozwiązaniach. Najbardziej oczywistą formą jest rozmowa w cztery oczy, ale co kiedy chcemy przekazać informacje komuś w innej prowincji? Trenowane ptactwo może przenosić informacje pomiędzy jednym miejscem a drugim, ale komunikacja bezpośrednia pomiędzy dwoma ludźmi na odludziu na odległość w zasadzie nie istnieje. Można dawać przesyłki i listy kapitanom okrętów i kupcom, którym jest po drodze, by ci przekazali je swoim podwładnym bądź innym kupcom. Nie ma gwarancji że wiadomość zostanie dostarczona, ale lepsze to niż nic. Najlepszym sposobem są gońcy, czyli osoby wyspecjalizowane w dostarczaniu imiennych przesyłek bezpośrednio do domu innej osoby. Niektórzy Ninja potrafią korzystać z technik komunikacyjnych albo używać innych sztuczek. Raporty Ninja przekazuje się Shirei-kanowi osobiście, w formie pisemnej albo też, w wypadkach rzadkich, przez innego wysoko postawionego Ninja.

Każda komórka społeczna prędzej czy później musi stworzyć zbiór zasad przestrzeganych przez wszystkich. Są one różne w zależności od obszaru świata, ale przeważnie opierają się na tej samej bazie. Zabijanie, kradzieże, czynienie drugiemu człowiekowi krzywdy i działanie na jego niekorzyść - to są oczywistości. Prawo opracowane jest na moralności typowej jednostki ludzkiej, a także na względach praktycznych (np. zakaz niszczenia mienia). W osadach kupieckich funkcjonuje rozwinięte prawo dotyczące handlu, konkurencji i szeroko pojętego pieniądza. Ważnym jest, że nieznajomość prawa nie jest okolicznością łagodzącą w żadnym wypadku. Ninja mają swoje unikatowe zasady. Wśród nich znajduje się zakaz działania na szkodę Rodu, powinności w stosunku do Shirei-kana i obowiązkowe stawienie się pod broń w przypadku wybuchu wojny. Poszukiwani przestępcy bądź Ninja (zwani Nukeninami) ogłaszani są opinii publicznej przez Listy Gończe wywieszane na Tablicach Ogłoszeń, a także umieszczane w Książeczkach Bingo - prowincjonalnym spisie poszukiwanych wydawanym dla Ninja przez władze danej prowincji. Słowo władcy jest prawem samym w sobie i jest to wspólne dla zwykłych ludzi i Ninja. Formy karania elementu przestępczego są różne i zależą od wagi wykroczenia. Możliwe są tortury, publiczne chłosty, tymczasowe pozbawienie wolności, odcinanie kończyn bądź palców, kary finansowe, konfiskaty majątku, prace społeczne albo też, w krytycznych przypadkach, egzekucje przeprowadzane z dala od oka zwykłych mieszkańców. Najczęstsze są kary wykonywane na miejscu, więzienie przestępców jest rzadkie i mało opłacalne z punktu widzenia gospodarki.